Flygskam, smygflyga & tågskryta

Ja, ik moet bekennen, ik maakte me de voorbije jaren schuldig aan smygflyg. Na flygskam doken de voorbije weken 2 nieuwe Zweedse woorden op die we aan de klimaatcrisis kunnen relateren: smygflyga en tågskryta.

Een paar jaar geleden vloog ik zo goed als elke maand. Nooit thuis, altijd de koffer vertrekkensklaar. Het was het leven waar ik vroeger van droomde. En toen knapte er iets. Ik was altijd al bekommerd om het milieu. Ik deed wat ik kon om mijn steentje bij te dragen. Het water niet langer dan nodig laten lopen, de lichten uit als ik de kamer verliet, zoveel mogelijk met de fiets,… Hoe kon ik dan als reisblogger zelf het slechte voorbeeld geven en zowat maandelijks met het vliegtuig reizen? En dan was ik nog niet eens de reisblogger die het vaakst vloog. Langzaam maar zeker kwam de kering. Ik beperkte mijn vluchten en overwoog steeds de mogelijke alternatieven.

Helemaal niet meer vliegen lukte me niet. Ik wou te graag nog stukken van de wereld ontdekken. Stockholm lag me te nauw aan het hart en na een paar maanden was het gemis steeds zo groot dat het haast fysiek pijn deed. Een T-shirt met “I don’t need therapy, I just need to go to Stockholm”, het zou op mijn lijf geschreven zijn.

Nog erger dan zelf vliegen, is wellicht dat ik anderen ook aanzet om met het vliegtuig op reis te gaan, zowel op Heidi by the Sea als hier op Take me to Sweden. Ja, dat houdt me echt wakker. Kan je het in deze tijden nog maken om mensen te inspireren om te vliegen? Tegelijkertijd verrijkt reizen en het verkennen van andere culturen onze (leef)wereld. Voer voor discussie…

Om mijn geweten te sussen postte ik sinds een hele tijd geen foto’s vanop de luchthaven of vanuit het vliegtuig meer. Hier heb je dat smygflyga al (vrij vertaald: vliegen in het geniep). Bij elk artikel over een reis met het vliegtuig, plaatste ik info over het compenseren van de CO² uitstoot van je vlucht. Ik moedig mensen zoveel mogelijk aan om alternatieve vervoersmogelijkheden te onderzoeken. Zeker voor binnenlandse vluchten, vraagt dit zelfs niet eens echt veel inspanning. Ik stimuleer mensen om, als ze dan toch vliegen, liever wat langer te blijven. Een druppel op een hete plaat, misschien. Maar tegelijk beter dan je hoofd in het zand steken.

Voor 2020 heb ik 1 groot doel wat Zweden betreft: via 2 alternatieve manieren naar Zweden reizen. Een ervan zal waarschijnlijk per trein zijn. Vanuit Oostende met de trein naar Stockholm, het is een hele trot maar doenbaar. Hou je maar al klaar voor het nodige tågskryta (oftewel gestoef omdat ik het per trein doe).

Noot: de hele klimaatdiscussie is uiteraard veel groter dan de vervuiling door het vliegverkeer. Maar het is waar ik – naast wat ik al doe zoals minimaliseren, vegetarisch eten,… – nog mijn steentje kan bijdragen. Ooit reisde ik met de wagen naar Zweden omdat ik dacht dat dit milieuvriendelijker was. Bij terugkeer leerde ik dat, als je alleen reist, dit eigenlijk even vervuilend is. Ik probeer minder en bewuster te vliegen, zoek alternatieven, klimaatcompenseer vluchten die ik toch neem en wil anderen aansporen minstens hetzelfde te doen.